Ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας που φροντίζει τις ζαρντινιέρες της Λ. Πεντέλης

Τον συναντώ κάθε πρωί στην πλατεία Ελευθερίας. Την απολαμβάνει. Κάθεται στα παγκάκια, ταΐζει κουλούρι τα περιστέρια, φιλικός με τα αδέσποτα που κάθονται δίπλα του. Η πλατεία γίνεται η αυλή του, την φροντίζει, στεναχωριέται όταν κάτι δεν πάει καλά. Όμως το καλοκαίρι κάνει και κάτι άλλο: Φορτώνει από ένα πεντάκιλο πλαστικό δοχείο στο κάθε χέρι, γεμάτο με νερό από τη βρύση της πλατείας, για να ανακουφίσει από την ξηρασία τις μικρές ελίτσες που έχουν φυτευτεί στις ζαρντινιέρες – ογκόλιθους στο διαχωριστικό της Λ. Πεντέλης. Θυμάστε, εκείνες τις προεκλογικές ζαρντινιέρες του 2014 που φυτεύτηκαν στο φανάρι της Λ. Πεντέλης & Ομήρου, που στη συνέχεια ξεράθηκαν, για να αντικατασταθούν από μικρές ελίτσες, που κι αυτές θα είχαν ξεραθεί αν κάποιος δεν αδιαφορούσε. Τις ζαρντινιέρες – έργα μιας χρήσης, προσωρινής επίδειξης και κοροϊδίας, που οι πάντες, αιρετοί και υπηρεσίες του δήμου θα εγκαταλείψουν στην τύχη τους. Ένας «άγνωστος» πονά τον τόπο του, τον δήμο του, την πλατεία που ξαποσταίνει. Σιωπηλά και αδιαμαρτύρητα, χωρίς πρώτα συνεδριάσεις και αποφάσεις, πράττει ό,τι μπορεί, αυτό που νοιώθει ότι του αναλογεί. «Άγνωστος» και στα χρηματοδοτούμενα προγράμματα των μεσαζόντων για «πράσινες» στέγες και πόλεις φιλικές προς το περιβάλλον, που μετράνε τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. «Άγνωστος» και σε όλους εκείνους που πολιτικολογούν, προσπερνώντας την ξηρασία της προσφοράς, της ανιδιοτέλειας και της προσωπικής ευθύνης. Ένας άγνωστος υπογραμμίζει το έλλειμμά μας και τις προϋποθέσεις υπέρβασής του. Ή θα τον αναγνωρίσουμε και θα κάνουμε τον δήμο δικό μας ή θα καταλήξουμε "εξυπηρετούμενοι" σε ξένο τόπο. Γ.Φ.