Σχόλια
Γεράσιμος Κακλαμάνης (1940 – 2003): Διαφωτιστικές αχτίδες φωτός στο προπαγανδιστικό σκότος
3/3/2024

Εξαιρετικό...

Εύα Χατζάκη
Αναφορά στο έργο του Γεράσιμου Κακλαμάνη (1940 – 2003)
2/1/2024

Σίγουρα έχουμε υποχρέωση να προωθούμε κείμενα ικανά να αφυπνίζουν τίς συνειδήσεις ατόμων μίας κοινωνίας, η οποία ζεί μέσα στό ψέμμα. Εάν μπορώ να βοηθήσω σε μία τέτοια προσπάθεια, θα το κάνω μετά χαρ

Ζέρβας Δημήτρης
Σε εξέλιξη η καταστροφή των πεύκων της Λ. Πεντέλης
24/12/2023

Να υπογειοποιηθούν - υπογειοποιούνται τα καλώδια. Όχι να κόβονται υπεραιωνόβια δένδρα.-

Μιχάλης Πυρουνάκης
Όλα στο φως!
9/12/2023

"Όλα στο φως" για τα προηγούμενα αλλά και για τα μελλούμενα, πριν τις αναθέσεις.

Μπάμπης Δαμουλιάνος Ευαγγελάτος
Τοπίο σε διχασμό (μέρος 2ο)
2/12/2023

Αγαπητά ξαδέλφια. Εάν, με θέλημα θεού, δεν έπεφτε εξ ουρανού ο εκ Ρωσίας ορμώμενος πόντιος Ιβάν ο τρομερός, να διαλύσει την ερυθρή «παράγκα», τώρα ο «δαφνοστεφανωμένος» έφηβος, εκ προοιμίου «διορισμέ

Δημήτρης Καλαμπούκας

Όταν τ' αστέρια

του Χρήστου Ι. Βατούσιου

... Και πως τελειώνει η ιστορία μπαμπά... Έλα, πες μου πως τελειώνει η ιστορία; - Η ιστορία... - Ναι, έλα πες μου, πως τελειώνει... - Καλά, ξάπλωσε και θα σου πω. Η ιστορία τελειώνει όπως αρχίζει. Ήτανε μια φορά ένα πουλί, που πέταγε και ζούσε ευτυχισμένο. Ένα πρωινό αποκοιμήθηκε σ' ένα δέντρο κι έπεσε στο ποτάμι. Μα ήθελε τόσο πολύ να ζήσει, που έγινε ψάρι και συνέχισε χαρούμενο απολαμβάνοντας την χαρά των ματιών του. Με τον καιρό στέρεψε το ποτάμι κι αναγκάστηκε να βγει στην στεριά. Ήτανε όμως τόσο μεγάλη η πίστη του στην ζωή, που σύρθηκε σύρθηκε και σιγά σιγά κατάφερε να σταθεί όρθιο και να περπατήσει. Σύντομα όμως η χαρά και η πίστη άρχισαν να το εγκαταλείπουν. Του έλειπε ο αέρας και το νερό. Τα βάθη και τα ύψη της ύπαρξης. Δεν μπορούσε πια ούτε να δεί, ούτε και να αισθανθεί άλλο πέρα απο τον εαυτό του. Έτσι φυλακίστηκε μέσα σ' αυτόν. Γρήγορα η δυστυχία του έγινε αφόρητη. Απελπισμένο, ένα πρωινό ανέβηκε σ' ένα ψηλό βουνό, έκλεισε τα μάτια και πέταξε προς την θάλασσα. Κανένας, ποτέ, δεν έμαθε τι απέγινε. Μόνο κάποιοι ναυτικοί ζαλισμένοι απ' το ποτό, μιλούν για ξάστερες νύχτες που τ' αστέρια δακρύζουν και πέφτουν στην θάλασσα. - Και γίνονται ψάρια που φωσφορίζουν μπαμπά; - Μπορεί, ποιος ξέρει, ίσως και πουλιά. Καληνύχτα. ΧΡΗΣΤΟΣ Ι. ΒΑΤΟΥΣΙΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ: Ivan Konstantinovich Aivazovski, Πρωινό. 1851.

ΣΧΕΤΙΚΑ: Ακροβάτες στο χαρτί
ΣΧΟΛΙΑ
  1. Μπάμπης Δαμουλιάνος Ευαγγελάτος
    7 Φεβρουαρίου 2018, 15:07

    Πέταξε για την Ιθάκη του...

  2. Βικτώρια Θ.
    4 Φεβρουαρίου 2018, 08:45

    Πολύ ωραίο φίλε μου, πολύ ωραίο!!!

Πείτε μας τη γνώμη σας
Τα σχόλια δημοσιεύονται άμεσα και είναι αποκλειστική ευθύνη του συντάκτη του σχολίου. Οι διαχειριστές της παρούσας ιστοσελίδας διατηρούν το δικαίωμα διαγραφής των σχολίων εκείνων που έχουν διαφημιστικούς σκοπούς, κρίνονται ως ρατσιστικά ή προσβάλλουν πρόσωπα.
Τοιχο-διωκτικά

Έρχονται όλα κάποτε μαζεμένα. Πού να πας τότε; Πού να κρυφτείς; Τι την έκανες την ανεπανάληπτη ζωή σου;

Τάσος Λειβαδίτης - Καντάτα , Κέδρος 1960
Ημερολόγιο Δράσεων και Εκδηλώσεων

Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες Δράσεις για τις επόμενες ημέρες...

Newsletter