του Γιάννη Τσίχλα

Πρόθεσή μου στο παρόν κείμενο δεν είναι η καταγγελία ή κάποιες αποκαλύψεις αλλά η ανάλυση κάποιων καταστάσεων που μένει να αποδειχτεί η όποια χρησιμότητά της επί των πραγμάτων. Εάν τώρα ταυτοποιούνται πρόσωπα και πολιτικές είναι επειδή φαίνονται υποκείμενα των καταστάσεων αφού υπάρχουν ως γεγονότα χάριν αυτών που είχαν τους λόγους να τα δημιουργήσουν για να παίξουν τους ρόλους που ράφτηκαν στα μέτρα τους. Στη ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΟΛΗ ΣΤΑ ΒΡΙΛΗΣΣΙΑ προσπαθούμε να αποδεικνύουμε θεωρητικά και πρακτικά, ότι ο μοναδικός τρόπος να συμβάλλουμε σε θετικές αλλαγές στη ζωή της Πόλης μας είναι βιώνοντάς την. Δύσκολο αλλά, προσπαθούμε... 1. Στο δημόσιο λόγο ... και γύρω από τις θέσεις του διακομματικού μικρόκοσμου, όλο και μεγαλύτερο μέρος των καταγγελιών, παραδοχών, αποκαλύψεων γίνονται αδιάφορες, άσχετες με τις ανάγκες νέων κοινωνικών πολιτικών. Κινούνται γύρω από γενικές ιδεολογικοποιημένες πολιτικές που η αναποτελεσματική έως κατασταλτική τους επίδραση επαναβεβαιώνεται και στην τρέχουσα κρισιακή περίοδο. Συνεπαγόμενο, η πολιτική αποστασιοποίηση, η αδρανοποίηση μεγάλων κοινωνικών μαζών και ο εκφασισμός. Η «αποχή» είναι η πρώτη πολιτική δύναμη και μόνο λόγω των εκβιαστικών καταναγκασμών δεν καταγράφεται εκλογικά όλο το ποσοστό της. Στον αντίποδα, υπάρχει η ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΟΛΗ στα Βριλήσσια, με έντονη και πολυεπίπεδη παρουσία στη ζωή της πόλης, στους θεσμικούς δημοτικούς Οργανισμούς – Επιτροπές και στο Δημοτικό Συμβούλιο. Καθ’ ότι χωρίς κομματικά ή άλλου είδους «στηρίγματα», έχουμε επεξεργασμένες πολλές θετικές προτάσεις και πολλές αναζωογονητικές ιδέες που συντηρούν ελπίδες και ενθαρρύνουν για συμμετοχή στη δημιουργία ενός καλύτερου αύριο, για την Πόλη μας σε μια καλύτερη Ελλάδα. Ο αγώνας έγκειται να τις φέρουμε σε καλύτερη επαφή με το αντικείμενο κοινό τους, να εμπλουτιστούν δοκιμαζόμενες στον ζωντανό αντίλογο με τους ενεργούς συμπολίτες μας. Η εκλογική περίοδος ευνοεί τις συμμετοχικές προσπάθειες για την κατάρτιση ενός Προγράμματος επίκαιρου των καταστάσεων, μαζί με το ψηφοδέλτιο για την εκλογική νίκη της ΔΡΑΣΗΣ. Καθ’ οδόν προς τις δημοτικές εκλογές θα γίνει πλέον διακριτή η βασική αυτή αντίθεση, ενώ ήδη έχουμε τα πρώτα δείγματα από τα κομματικά επιτελεία που ταυτολογούν πρόσωπα και πολιτικές. 2. Ούτω πως ...η παρακμή βαθαίνει με το κομματικό προσωπικό να σφάζεται για εκλόγιμες θέσεις. Προμηνύεται εκλογική περίοδος έσχατου επιπέδου, σαν να μην υπάρχουν οι ανοιχτές πληγές της κρίσης, οι αφορμές οι αιτίες, οι πολιτικές, τα πρόσωπα που την ευνόησαν. Παρά το διαφημισμένο νέο εκλογικό σύστημα, οι Ο.Τ.Α. βρίσκονται σε χειρότερη κατάσταση με ψαλιδισμένες τις οικονομικές και πολιτικές δικαιοδοσίες. Με αγωνιώδεις πολιτικαντισμούς η νυν Δημοτική αρχή πάει να σκεπάσει την ανεπάρκειά της επικοινωνώντας ότι ο δικός μας Δήμος είναι όαση στην έρημο μπορεί να κάνει και μεγάλα έργα χάριν των καλών σχέσεων με Περιφέρεια και κυβέρνηση. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σε προεκλογική τροχιά, ενώ πουλά μεταμνημονιακή ανάπτυξη ανασύρει και υπουργοποιεί κάποιους κεντρο-κάτι δεινόσαυρους, που - βοηθούσης και της πανσελήνου - ξύπνησαν ένα πρωί του Αυγούστου αριστερότεροι! Έδωσε την γραμμή, συνεχίζοντας την συντηρητική στροφή που εφάρμοσε σταδιακά μετά τις εκλογές του 2015. Αγαπητοί αριστεροί, μην ξαναπέσετε από τα σύννεφα με αυτά που θα συμβούν στα ψηφοδέλτια που θα στηρίξουν στις δημοτικές εκλογές και όχι μόνο. Δεν θα είναι αυτό που νομίζετε! Η Ν. Δ., ως πρώτη διδάξασα, δικαιούται την κατοχύρωση της πατέντας: «συντηρητικοποίηση των πάντων». Στέλνει στον αγύριστο τα περί «νέων ανθρώπων – νέων ιδεών» και άλλα καλαμπούρια, ανασύροντας τον - παντός καιρού και καταστάσεων – Ντινόσαυρο που, έχει τους λόγους του να εκπέμπει απεριόριστη σιγουριά με τέτοιο βιογραφικό δημαρχιακών και υπουργικών θέσεων που προσκομίζει στην πιάτσα. Φαίνεται να πιστεύει στο δόγμα ότι οι ιθαγενείς ψηφοφόροι ξεχνούν μετά από λίγα χρόνια τις συνέπειες των πολιτικών που υπέστησαν και εκλέγουν δημοτικούς εκπροσώπους με βάση τους τίτλους τους. Σε κοινή θέα η ουσία: Δεν είναι αυτός αλλά οι θέσεις του. Υπάρχει γιατί υπάρχουν οι «Θέσεις». Ο βίος και η πολιτεία του ταυτίζεται κατά βάση με θέσεις που, από «τίποτα» χάριν αυτών γίνεται «κάτι». Όταν λείπουν οι θέσεις επανέρχεται από το «κάτι» στο «τίποτα», αναμένοντας την αλλαγή του καιρού για επαναχρησιμοποίηση. Ο ορισμός του καιροσκοπισμού. Θεωρεί τον εαυτό του παντοδύναμο, πως αυτός είναι και κανένας άλλος. Με τις παπαγαλίστικες φυλλάδες του νομίζει πως έχει τους πάντες του χεριού του, χάντρες στο κομπολόι του. Κάνει σοβαρό λάθος να μπλέκει μαζί με τους «άλλους» και τη ΔΡΑΣΗ. Ας μην παίζει με την ΔΡΑΣΗ, γιατί η ΔΡΑΣΗ δεν παίζεται στο σκοτεινό επικοινωνιακό γήπεδό του. Παίζει στην εξέδρα με τον κόσμο, με άλλους όρους, στο φως του ήλιου... Γιάννης Τσίχλας