Δημοτικό Συμβούλιο
της Λήδας Παπαγεωργίου
Σου γράφω πάλι σήμερα σε ένα ταλαιπωρημένο χαρτί αγχωμένες πληγωμένες οργισμένες λέξεις. Τυλιγμένη με σκοτάδι το μόνο ρούχο που μου άφησες. Τριγύρω φωτογραφίες στέκουν απολιθωμένες λεπίδι στην καρδιά μιας άνοιξης που δεν έφερε ποτέ καλοκαίρι. Στοιχειωμένες οι νύχτες μου. Δάκρυα μπλεγμένα με ξεθυμασμένο αλκοόλ. Σταματημένος χρόνος και ένα αναθεματισμένο γιατί πάντα το ίδιο. Επίμονο επιτακτικό να ξυραφιάζει ότι απέμεινε από το διαλυμένο μου μυαλό. Εσύ κοιμάσαι χρόνια τώρα. Και εγώ με μαξιλάρι εκείνη τη φωτογραφία από την Αμοργό, παλεύω να σταθω στα κουτσά μου πόδια. Χωρίς την αγάπη σου. Λήδα Παπαγεωργίου
Μπάμπης Δαμουλιάνος Ευαγγελάτος
"Παραλήπτες" όλοι οι αναγνώστες των όμορφων στίχων σου!