Συμβαίνουν στην πόλη μας
της Λήδας Παπαγεωργίου
Και έρχεται εκείνη η στιγμή που όλο αυτό το τρομακτικό χαρμάνι απελπισίας ανημποριάς πίκρας και ενοχών εκρήγνυται μέσα στο κεφάλι σου. Όχι ξαφνικά. Έστειλες τόσα προειδοποιητικά σήματα. Κανείς δεν τα έλαβε. Κι όσοι κάτι κατάλαβαν τα προσπέρασαν τα υποτίμησαν τα μετέφρασαν και από σήματα κινδύνου τους φόρεσαν άλλη φορεσιά. Τη φορεσιά που ταίριαζε γάντι στη δική τους ζωή όχι στη δική σου. Τα σήματα που έστελνες με τον καιρό έγιναν πιο αδύναμα όλο και πιο αδύναμα. Μέχρι εκείνο το βράδυ που κουλουριασμένος στο κρεβάτι πήρες την απόφαση να σταματήσεις να εκπέμπεις σήματα κινδύνου. Και το έκανες. Τώρα προσπαθούν να πιάσουν το νήμα απ' την αρχή. Να βρουν τις αιτίες να δουν τι έφταιξε. Τώρα που όλα τέλειωσαν που τα σήματα κινδύνου έσβησαν που τα μυαλά σου είναι κολλημένα στον τοίχο που ο ήλιος αναιδώς βγήκε και σήμερα το πρωί ενώ εσύ έφυγες για πάντα. Λήδα Παπαγεωργίου
Μπάμπης Δαμουλιάνος Ευαγγελάτος
Αυτό γινόταν πάντα και εξακολουθεί να γίνεται! Ελάχιστα σήματα αιχμαλωτίζονται και απ' αυτά σε ακόμη λιγότερα δεν τους αλλάζουν φορεσιά!