Συμβαίνουν στην πόλη μας
του Χρήστου Ι. Βατούσιου
Α...! Αναφώνησε αναστενάζοντας, τι υπέροχη, υπέροχη που 'ναι η ζωή και πόσο κοντά της, μέσα της, βαθιά λαγοκοιμάται ο θάνατος. Πες μου ξανά εκείνο το τραγούδι... Για μάτια - αστέρια - στο χρώμα της θάλασσας, για μαλλιά με τ' άρωμα του δάσους, για χείλη... Αχ, χείλη μου, πες μου ξανά εκείνο το τραγούδι... Μυρίζεις ύπνο και δάκρυα όταν τραγουδάς κι είν' η φωνή σου απαλή, ζεστή σαν χάδι μάνας, μυρίζεις ύπνο και δάκρυα όταν... Μη σταματάς, το νιώθω είν' αργά μα μη σταματάς, το ξέρω γέρασαν οι μουσικοί, θέλουν να ξεκουραστούν, να ησυχάσουν... Γέρασαν, μα το τραγούδι της ζωής όχι. Θα 'ναι εδώ, εκεί, παντού μέσα μας για πάντα, στην απέραντη, απέραντη μοναξιά μας. Έλα, πες μου ξανά εκείνο το τραγούδι... Τραγούδησέ μου την Ζωή! ΠΙΝΑΚΑΣ: Ishibashi Kazunori (1876-1926), Γυναίκα που διαβάζει ποίηση. ΧΡΗΣΤΟΣ Ι. ΒΑΤΟΥΣΙΟΣ
Μπάμπης Δαμουλιάνος Ευαγγελάτος
Το τραγούδι της ζωής! Αυτό να μη πεθάνει...