Δημοτικό Συμβούλιο
του Χρήστου Ι. Βατούσιου
Επτά βραχείς κι ένας μακρύς συριγμοί η ζωή μας. Τώρα, να, ακούγεται ο μακρύς μαζί με τη φωνή του πλοιάρχου, που διατάσσει εγκατάληψις πλοίου. Μέχρις εδώ ήταν ο πλους, ο δρόμος, η διαδρομή, όπως αποβιβαστείτε λοιπόν, με το καλό ή με το άσχημο. Φτάσαμε, τέλος και οι ανακοινώσεις, οι προτροπές συμβουλές, οι προσδοκίες τέλος. Ως εδώ ήταν, κατεβαίνουμε, και ο προορισμός, το φθάσιμον δεν είναι η Ιθάκη, είναι ένας τόπος που όλα μπερδεύονται και αναμιγνύονται άτσαλα μες στο κεφάλι μας. Είναι οι ανασφάλειες, οι πίστεις, οι φόβοι και οι ελπίδες που φτιάχνουν και δίνουν όνομα και εικόνα σε τούτο τον τόπο. Έκαστος στο είδος του, στο είδος των ψευδαισθήσεών του. Μην ψάχνεστε και απορείτε - Καθυστερούμε! Με το ίδιο εισιτήριο ταξιδέψαμε όλοι. Μιας διαδρομής, χωρίς επιστροφή. Τώρα βέβαια, άλλοι έβγαλαν ή τους δόθηκε Α θέσις που μπερδεύτηκε με την Β, άλλοι Γ που στριμώχτηκαν στη ζούλα μέσα στη νύχτα στο σαλόνι της Α, άλλοι καμπίνες και την έβγαλαν στο κατάστρωμα ή τ' αντίθετο και πάει λέγοντας. Πόσοι όμως απόλαυσαν το ταξίδι; Αδιάφορο για τον καπετάνιο. Πάντως, σε όλους έδωσε την ευκαιρία, ακόμα και για αλλαγή θέσης, κατάστασης ή συντροφιάς. Άλλοι κοιμήθηκαν, άλλοι κόλλησαν στο κινητό τους κι άλλοι στο ρολόι τους. Ελάχιστοι όπως παρατήρησα (και δυστυχώς δεν ανήκω ανάμεσά τους) γεύτηκαν και έζησαν τη χαρά του ταξιδιού με τα απρόοπτα και τα γέλια του, τη ρέμβη και τα δάκρυά του, τις δυνατότητες και τη φαντασία του. Ίσως γελαστήκαμε, νομίζοντας πως θα πηγαίναμε λίγο, λίγο, να, τόσο λίγο μακρύτερα, ίσως... Μα δεν υπάρχει άλλος χρόνος, συρίζει τόσο έντονα ο μακρύς, ακούτε; " Εγκατάληψις πλοίου, Εγκατάληψις πλοίου..." για ν' ανέβουν οι επόμενοι "Γελασμένοι". Α, κι όσο για τις αποσκευές, μη νοιάζεστε, δε θα χρειαστείτε τίποτα, αφήστε τα όλα όπως είναι, θα αναλάβουν οι επόμενοι. ΠΊΝΑΚΑΣ: W. Homer, Σκηνή στην παραλία. 1869. ΧΡΉΣΤΟΣ Ι. ΒΑΤΟΎΣΙΟΣ
ΣΧΟΛΙΑ