Με αφορμή την έγκριση του προγράμματος του εφετινού καλοκαιρινού Φεστιβάλ Βριλησσίων.

Την Τετάρτη 1 Ιουνίου συνεδρίασε το Δ.Σ. του Αθλητικού & Πολιτιστικού Οργανισμού Βριλησσίων με θέμα το πρόγραμμα του καλοκαιρινού φεστιβάλ στο θέατρο «Αλίκη Βουγιουκλάκη». Η πρώτη παρατήρηση για όσα διημείφθησαν, αφορά τον τρόπο συζήτησης: Το συμβούλιο βρέθηκε πάλι προ τετελεσμένων, χωρίς κανένα περιθώριο παρέμβασης. Συγκλήθηκε απλώς για να επικυρώσει μια προειλημμένη απόφαση. Άραγε, δεν θα έπρεπε να είναι διαφορετικός ο τρόπος λειτουργίας ενός διοικητικού συμβουλίου, που μάλιστα ασχολείται με τον πολιτισμό, ώστε οι αποφάσεις να λαμβάνονται με έγκαιρη πληροφόρηση, πλουραλισμό, προτάσεις απ’ όλα τα μέρη, με βάσανο και στο τέλος με συμφωνία; Ας περάσουμε τώρα στο περιεχόμενο του φεστιβάλ, στις προτάσεις που κατατέθηκαν... Η αλήθεια είναι ότι εφέτος υπάρχει μια ευχάριστη έκπληξη, που αφορά τους μικρούς μας φίλους: Στο πρόγραμμα εντάχθηκαν τέσσερις παιδικές παραστάσεις, εξέλιξη πολύ θετική, την οποία και επικροτήσαμε, άλλωστε η «Δράση» κάθε χρονιά επισήμαινε προς τις εκάστοτε διοικήσεις την παντελή έλλειψη παιδικών παραστάσεων. Κατά τα λοιπά το πρόγραμμα διακρίνεται από ισορροπημένες προτάσεις, θεατρικών παραστάσεων, που είτε αποτέλεσαν θεατρικές επιτυχίες την περίοδο που τελείωσε, είτε υπόσχονται ενδιαφέρον θέαμα είτε λόγω της θεματολογίας τους, είτε της ποιότητας των συντελεστών τους. Ενώ λοιπόν μπορεί λοιπόν κάποιος να νοιώθει ικανοποιημένος από το επίπεδο των θεατρικών παραστάσεων που προτάθηκαν, τα πράγματα περιπλέκονται όταν ερχόμαστε στις μουσικές παραστάσεις. Εδώ έχουμε την πλήρη ανατροπή! Οι αμιγώς μουσικές παραστάσεις που προτάθηκαν είναι δύο: Η πρώτη, με τον Κώστα Μακεδόνα, έχει φιλανθρωπικό χαρακτήρα: Ο καλλιτέχνης έρχεται με πολύ χαμηλή αμοιβή, οπότε αντίστοιχα χαμηλό θα είναι και το ύψος του εισιτηρίου, ζητείται όμως από τους θεατές να φέρουν μαζί τους τρόφιμα και άλλα είδη για την ενίσχυση του κοινωνικού παντοπωλείου του Δήμου. Μέχρις εδώ όλα καλά. Η έκπληξη όμως -και τεράστια παραφωνία- έρχεται με τη δεύτερη παράσταση που προγραμματίστηκε, αυτήν της Νατάσας Θεοδωρίδου. Την Κα Θεοδωρίδου δεν τη γνώριζα. Διάβαζα κι άκουγα εδώ κι εκεί, από τις στήλες κάποιων «έγκριτων» εφημερίδων. Έτσι αναζήτησα πληροφορίες στο διαδίκτυο... Ιδού λοιπόν όλη η κακογουστιά του νεοπλουτισμού, συνδυασμένη με τη μουσική, τους στίχους και τη σκηνική παρουσία ενός γνήσιου μπουζουκομάγαζου της παραλιακής. Όση ώρα έβλεπα τα βιντεάκια να διαδέχονται το ένα το άλλο, αναρωτιόμουν, τι ήταν αυτό που έλκυσε τη διοίκηση να προτείνει μια τέτοια παράσταση; Η απάντηση ήλθε μέσα στο συμβούλιο από τον γραμματέα του Οργανισμού, (απούσης της προέδρου) και ήταν αφοπλιστική. «Αρέσει στον κόσμο! Το Φεστιβάλ δεν είναι ιδιοκτησία μας και πρέπει να προβάλλουμε καλλιτέχνες όλων των τάσεων (που φέρνουν κόσμο)». Με τη θέση αυτή, όχι μόνο δε διαφώνησε αλλά και υπερθεμάτισε ο αντιπρόεδρος του Δ.Σ. - εκπρόσωπος της διοίκησης. Γενικότερα όμως, η διοίκηση περιήλθε σε δύσκολη θέση κατά τη συζήτηση που επακολούθησε, αφού κανείς άλλος εκτός των προαναφερθέντων δεν υποστήριξε τη συγκεκριμένη πρότασή της, ενώ σύσσωμη η αντιπολίτευση τη στηλίτευσε και ζήτησε να αναιρεθεί. Αν λοιπόν και η πρόεδρος του Οργανισμού, η οποία απουσίαζε, συμφωνεί με τη θέση αυτή, τότε η διοίκηση θα πρέπει να μας εξηγήσει το όραμά της για τον πολιτισμό στο Δήμο μας, με ποιους καλλιτέχνες αυτό θα επιτευχθεί, πώς ακριβώς αυτό προάγεται μέσω των "μπουζουκιών" και των καψουροτράγουδων, και τι άλλο... μας επιφυλάσσει για το μέλλον! Αν το θέμα τελείωνε εκεί, θα έλεγε κανείς πως πρόκειται απλώς για μια ατυχή επιλογή. Όμως υπάρχει και συνέχεια: Οι μουσικές παραστάσεις απαλλάσσονται του συμβολικού «ενοικίου» που καταβάλλουν οι καλλιτέχνες στους οποίους παραχωρείται το θέατρο. Με το εξωφρενικό επιχείρημα ότι «δεν βγαίνουν»! «Έχουν υψηλή φορολογία», ειπώθηκε, οπότε πρέπει να διευκολύνει ο Δήμος. Έτσι ο Δήμος μας, όχι μόνο δεν αποκλείει τη συγκεκριμένη παράσταση, αλλά ουσιαστικά την επιδοτεί και από πάνω! Δεύτερη επιλογή της διοίκησης για την οποία εκφράσαμε τη σφοδρή διαφωνία μας, είναι αυτή της μουσικοθεατρικής παράστασης του Τάκη Ζαχαράτου, που η όλη αισθητική που αποπνέει είναι αυτή του φτηνού θεάματος ενίοτε και γαργαλιστικού. Η «Δράση» αντιπρότεινε αντί αυτών των επιλογών δυο άλλες μουσικές προτάσεις, οι οποίες βέβαια απορρίφθηκαν, κι έτσι εγκρίθηκε πανηγυρικά αυτούσια η αρχική πρόταση της διοίκησης. Μήπως να στείλουμε και λουλούδια; Μάρκος Κρητικός, μέλος του Δ.Σ. του «Αθλητικού & Πολιτιστικού Οργανισμού Βριλησσίων»