Πέμπτη 10 Μαΐου 2018, 8:15΄μμ, "M. Θεοδωράκης" (ΤΥΠΕΤ)

«Η επίθεση» είναι ένα εξαιρετικό δείγμα κινηματογράφου, μια καθηλωτική ταινία που πραγματεύεται τις επιπτώσεις στην προσωπική ζωή του χειρουργού Αμίν Τζααφαρί από το φλέγον Ισραηλινό-Παλαιστινιακό πρόβλημα. Αποτελεί συναρπαστική προσαρμογή του διεθνούς ομώνυμου μπεστ-σέλερ του Γάλλο-Αλγερινού συγγραφέα Yasmina Khadra, που έχει μεταφραστεί σε 40 γλώσσες. Στα ελληνικά κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη, με τίτλο «Τρομοκρατικό Χτύπημα». Σκηνοθετημένο με εσωτερική ένταση και ιδιοφυές στυλ, συνδέοντας το προσωπικό στοιχείο με ένα περίπλοκο, απροσπέλαστο, ακατανόητο και πάντα απάνθρωπο κοινωνικό-πολιτικό τοπίο, περιγράφει με ειλικρίνεια την πραγματικότητα, διαθέτει ισορροπημένη και ψύχραιμη ιστορικοπολιτική ματιά και ένα δυνατό και συγκινητικό πρωταγωνιστικό χαρακτήρα, που στο μεταίχμιο δυο λαών βιώνει ένα βαρύ πένθος. Αυτό που κινητοποιεί την πλοκή και συντηρεί, από την αρχή έως το τέλος της ταινίας, την διανθισμένη με στοιχεία θρίλερ αφηγηματική ροή, είναι η αγάπη και η εμπιστοσύνη, τα αισθήματα απώλειας, θλίψης, απόρριψης και προδοσίας που κατακλύζουν τον ήρωα στην προσπάθεια του να λύσει το μυστήριο της συζύγου του, μιας «άγνωστης», αλλά παντρεμένης μαζί του και πολύ αγαπημένης του γυναίκας, που ξαφνικά(;) μετατράπηκε σε βομβιστή αυτοκτονίας. Σύμφωνα με το άριστα επεξεργασμένο σενάριο ο αραβικής καταγωγής Αμίν είχε την ευκαιρία να μορφωθεί και να κάνει καριέρα χειρουργού στο Ισραήλ. Έχει κερδίσει τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη της τοπικής ιατρικής και όχι μόνον κοινότητας, ζει πολλά χρόνια στο Ισραήλ, έχει ισραηλινή υπηκοότητα, δεν έχει σχέσεις με τους ομοεθνείς του, όλοι του οι φίλοι είναι Ισραηλινοί. Είναι παντρεμένος με την Σιέμ, που κατάγεται επίσης από την Παλαιστίνη. Οι δυο τους είναι ακόμα ερωτευμένοι και η ζωή τους κυλά άνετα και ευτυχισμένα. Ώσπου μια ημέρα γίνεται μία ακόμα τρομοκρατική επίθεση. Μια γυναίκα «καμικάζι», ζωσμένη με εκρηκτικά, ανατινάζεται σε ένα εστιατόριο. Δεκαεπτά άτομα σκοτώνονται, ανάμεσά τους έντεκα παιδιά. Νεκροί και τραυματίες μεταφέρονται στο νοσοκομείο του Αμίν, οπότε το προσωπικό ζει όλη την φρίκη της απελπισμένης αυτής ενέργειας. Η ισραηλινή αστυνομία έχει κάθε λόγο να πιστεύει ότι η αυτουργός της επίθεσης ήταν η Σιέμ. Αυτός ξαφνιασμένος από τις απρόσμενες αποκαλύψεις για τη δεύτερη ζωή της γυναίκας που αγαπούσε και εμπιστευόταν τυφλά, αρνείται αρχικά να πιστέψει τις εξωφρενικές κατηγορίες. Η ζωή του καταρρέει. Κάθε σταθερό σημείο αναφοράς συντρίβεται, τίποτα πια δεν είναι όπως πριν. Το κύρος και η επιρροή που απολάμβανε χάνονται αστραπιαία. Ο ίδιος θεωρείται ύποπτος. Συλλαμβάνεται, ανακρίνεται με βίαιο τρόπο, χάνει τη δουλειά του. Ο πόνος τον συνθλίβει. Δεν δύναται να αντιληφθεί πως η έντονη συναισθηματική τους σχέση και η κοινή τους ζωή, επέτρεψε στην αγαπημένη του όχι μόνον να διατηρήσει ακέραια τα πιστεύω της και την προσωπική της ελευθερία, αλλά και να οργανώσει ένα τόσο περίπλοκο σχέδιο χωρίς ο ίδιος να αντιληφθεί το παραμικρό. Η ανάγκη επανεξέτασης της συζυγικής σχέσης και κατανόησης την αλήθειας τον μετατρέπουν αναγκαστικά σε ντετέκτιβ. Σταδιακά ανακαλύπτει αδιάσειστα στοιχεία για την ενοχή της και φτάνει η στιγμή που θα θελήσει να καταλάβει τα κίνητρά της. Θα ξεκινήσει ένα ταξίδι στην γενέτειρά του, στο οποίο θα ζήσει τις μεγάλες και ακραίες αντιθέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες. Το Τελ Αβίβ, από το οποίο έρχεται, έχει την εικόνα μιας οποιασδήποτε δυτικής μεγαλούπολης και μοιάζει να ζει μια ειρηνική ζωή. Η Nablus, μια πόλη στα Παλαιστινιακά Εδάφη που πηγαίνει, είναι μια κατεχόμενη πόλη. Ωστόσο και οι δύο αυτοί τόποι αποτελούν όψεις της ίδιας περιοχής που τελεί υπό καθεστώς διαρκούς πόλεμου. Αντανάκλαση αυτών των αντιθέσεων είναι και ο ίδιος, που αρνούμενος την καταγωγή του, ζώντας μια ζωή ευημερίας εν μέσω πολέμου είναι ένα πρόσωπο δραματικό: αν και Παλαιστίνιος, παρουσιάζεται περισσότερο σύμφωνος με την ισραηλινή άποψη. Αλλά τα σκληρά δεδομένα της ισραηλινό- παλαιστινιακής σύγκρουσης που θα αντιμετωπίσει στο ταξίδι του, το τοίχος, ο ρατσισμός, η βαρβαρότητα των ισραηλινών στρατιωτών, θα τον κάνουν να αποδεχτεί τα επιχειρήματα των Παλαιστινίων. Ο λιβανέζικης καταγωγής Ziad Doueiri είναι ένας ταλαντούχος σκηνοθέτης, που έχει ζήσει πολλά χρόνια στο Λος Άντζελες, έχει δουλέψει στο Χόλυγουντ επί σειρά ετών κι ανήκει στο τεχνικό επιτελείο του Κουέντιν Ταραντίνο, σε τρεις ταινίες του οποίου εργάστηκε ως βοηθός οπερατέρ. Εδώ κάνει μια ταινία στην οποία παρουσιάζει περιεκτικά, με απλότητα, ειλικρίνεια και λυρισμό το βάρβαρο και ακατανόητο Μεσανατολικό ζήτημα. Συγχρόνως ξετυλίγει μια πολύ δυνατή άποψη για τις προσωπικές σχέσεις και τα κρυμμένα μυστικά σε ένα ζευγάρι που ζει χρόνια μαζί. Η ταινία είχε 13 υποψηφιότητες και απέσπασε 5 Βραβεία από τα οποία ξεχωρίζουν: Ειδική Μνεία από την Επιτροπή και Βραβείο TVE Otra Mirada, Ειδική Μνεία στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαν Σεμπαστιάν, για τον Ziad Doueiri, Επίσημη συμμετοχή στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο. Γαλλία, Λίβανος, Βέλγιο, 2012. Διάρκεια: 102΄. Σενάριο: Ziad Doueiri- Joelle Touma, βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Yasmina Khadra. Σκηνοθεσία: Ziad Doueiri. Πρωταγωνιστούν: Ali Suliman, Reymond Amsalem, Evgenia Dodena, Dvir Benedek, Uri Gavriel, Ruba Salameh.