Χρυσα

Ήμουν θεραπευομενη της... Πολλά χρόνια πριν... Είχα την ανάγκη να συνεχίσω... Το έμαθα τυχαία σήμερα. Θρηνω για έναν άνθρωπο δικό μου και ας είχαμε καιρό να τα πούμε. Είστε και θα είστε μες την ψυχη και την καρδιά μου, μέχρι να συναντηθούμε ξανά....

Μαγκυ Γαιτανου

Ειμαι...ημουν θεραπευομενη της Βιολεττας πολλα χρονια.Σημερα περιμενα με αγωνια να της μιλησω στην καθιερωμενη μας συνεδρια απο το skype ...και δεν της μιλησα ποτε...Ετσι εμαθα για τον χαμο του πιο κοντινου μου ανθρωπου.Του πιο κοντινου στην ψυχη μου,αυτου που με ακουσε,με αντεξε,με καταλαβε και με βοηθησε στις πιο δυσβασταχτες στιγμες μου. Σημερα ειμαι καλα και αυτη που ειμαι χαρη σ'εκεινη. Βιολεττα,θα σε κραταω παντα μεσα μου με αγαπη.Ενα απλο "ευχαριστω" που μοιαζει ομως τοσο λιγο. Καλο ταξιδι.

Τάκης Μάτσας

Ένα δάκρυ και ένα "γιατί". Η Βιολέττα μας,ένα λου λούδι,που ξάφνου "έφυγε" ολάνθιστο. Ένας άνθρωπος εξαιρετικός,πολιτισμένος,ευγενής,ευφυής. Μια πολύ καλή μας φίλη,ένα αγαπημένο μας πρόσωπο,σύντροφος του Ρήγα,αγαπημένου μας φίλου για πολλά χρόνια. Τι να πρωτοθυμηθούμε γι'αυτό το "παιδί",γι'αυτή την άριστη επιστήμονα,την ψύχραιμη στα δύσκολα,που αγάπησε τη ζωή και προσπαθούσε να τη "ρουφήξει"παρόλες τις υποχρεώσεις που προέκυπταν απ'την οικογένεια και την εργασία της. Αξιοπρεπέστατη,λιτή και ουσιαστική στα λόγια της,"παραμυθητική"και γενναιόδωρη στους φίλους της,σ'όσους συζητούσαν μαζί της και χρειάζονταν τη βοήθειά της. Εναι πολύ δύσκολο ν'αποχαιρετήσεις ένα δικό σου άνθρωπο στο "φευγιό" του,πόσο μαλλον τη Βιολέττα μας.Καθόλου τυχαίο τ'όνομά της.Άδικο και μεγάλη απώλεια. "Άξιον εστί το δάκρυ μας" Τάκης-Αθηνά

Μπάμπης Δαμουλιάνος Ευαγγελάτος

Προσθέτω τη λύπη μου σ' εκείνη των αγαπημένων της και την ευχή μου να ζήσουν πολύ με τις όμορφες θύμησες μαζί της.