Σχόλια
Εξαώροφα: Νέα δεδομένα απαιτούν επανεκτίμηση της κατάστασης
17/4/2024

Η "ΝΕΑ" δημοτική αρχή να προασπίσει το δημόσιο συμφέρον με περισσότερο ζήλο και μαχητικότητα από εκείνη του ιδιώτη, προς όφελος των συντριπτικά περισσότερων ψηφοφόρων που την ψήφισαν!

Μπάμπης Δαμουλιάνος Ευαγγελάτος
Όχι και εξαώροφα στα Βριλήσσια!
4/4/2024

Εύστοχο σχόλιο!

admin
Όχι και εξαώροφα στα Βριλήσσια!
1/4/2024

Είναι όντως μεγάλο το πρόβλημα. Θα έχετε παρατηρήσεις ότι πέρα από το θέμα του ύψους, στις καινούργιες πολυκατοικίες δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου κήπος ή πράσινος περίβολος, ενώ για την εποχή μας αυτό θ

Χαρά Ροβίθη
Γεράσιμος Κακλαμάνης (1940 – 2003): Διαφωτιστικές αχτίδες φωτός στο προπαγανδιστικό σκότος
3/3/2024

Εξαιρετικό...

Εύα Χατζάκη
Αναφορά στο έργο του Γεράσιμου Κακλαμάνη (1940 – 2003)
2/1/2024

Σίγουρα έχουμε υποχρέωση να προωθούμε κείμενα ικανά να αφυπνίζουν τίς συνειδήσεις ατόμων μίας κοινωνίας, η οποία ζεί μέσα στό ψέμμα. Εάν μπορώ να βοηθήσω σε μία τέτοια προσπάθεια, θα το κάνω μετά χαρ

Ζέρβας Δημήτρης

Ο Άγγλος νοσοκόμος!

του Μπάμπη Δαμουλιάνου - Ευαγγελάτου

Το πρωί της 4ης του Μάρτη 1974 με βρήκε επιμελητή αναισθησιολόγο να πηγαίνω για την εργασία μου σε ένα Νοσ/μείο της περιοχής του Λάνκαστερ στην Αγγλία. Την ημέρα εκείνη στο Ηνωμένο ή όπως το γνώρισα Διηρημένο εθνικά και κοινωνικοπολιτικά Βασίλειο, είχαν βουλευτικές εκλογές όπου θα ανέδειχναν νικητή το Εργατικό κόμμα με αρχηγό τον Χάρολντ Ουίλσον. Όταν έφθασα στον προαύλιο χώρο βρέθηκα σε μια κωμική σκηνή. Κάποιοι νοσοκόμοι και τραυματιοφορείς είχαν βάλει στη μέση έναν συνάδελφο τους και του έκαναν καζούρα. Αιτία το ημίψηλο καπέλο που φορούσε με τα χρώματα των Τόρις (συντηρητικών), αν θυμάμαι καλά με κάθετες μπλε, άσπρες και κόκκινες ρίγες. Με είδε σαν σανίδα σωτηρίας και με ρωτάει: Εσείς σερ αν ψηφίζατε εδώ τι θα ψηφίζατε; Προσποιούμαι αμηχανία και του απαντώ ότι σαν ένας καταραμένος ξένος, νοιώθω στη χώρα του εργάτης. Κάηκε και συνεχίζει. Συγνώμη, τι μισθό παίρνετε; Με την ελπίδα προφανώς να μου υπενθυμίσει την κοινωνική μου θέση και να με ανεβάσει από το εκούσιο πέσιμο. Του απαντώ αμέσως και κοφτά «διακόσιες τριάντα πέντε λίρες (έτος 1974)». Τότε μου αντιλέγει με θράσος ότι λέω ψέματα, με το επιχείρημα πως ένας ομόβαθμος μου Ινδός εκεί, αναφέρει το όνομα του, του είπε ότι πληρωνόταν διακόσιες ογδόντα λίρες και κάτι ψιλά... Τσαντίζομαι, του δείχνω το υποκατάστημα δίπλα της τράπεζας από το οποίο μισθοδοτούμαστε και του λέω, προχθές πήγα εκεί, μου έδωσαν διακόσιες τριάντα πέντε λίρες και τις έβαλα στην τσέπη μου. Στο άκουσμα «τσέπη μου» εξανίσταται, αναθάρρησε και μου παρατηρεί. Στην τσέπη σας. Και ο φόρος; Οι άλλοι γύρω παρακολουθούν σιωπηλά. Τώρα νοιώθω εγώ στριμωγμένος με την διαφορετική μου λογική, δίνω τόπο στην οργή και τέλος στη συζήτηση με ένα συγνώμη ότι ξέχασα να προσθέσω και τον φόρο! Ήταν ώρα να πάω ν' αρχίσω δουλειά. Πέρασαν σαράντα πέντε χρόνια από τότε και οι διαφορετικοί τρόποι σκέψης του Άγγλου νοσοκόμου και ο δικός μου, που παραμένει ο ίδιος και απαράλλακτος, απαιτούν εξήγηση, ανάλυση, σοβαρά επιχειρήματα και πειθώ για μια διαλεκτική σύνθεση, αιτούμενο σε κάθε αντιπαράθεση. Μπάμπης Δαμουλιάνος Ευαγγελάτος, Βριλήσσια

ΣΧΕΤΙΚΑ: Άρθρα
ΣΧΟΛΙΑ
Πείτε μας τη γνώμη σας
Τα σχόλια δημοσιεύονται άμεσα και είναι αποκλειστική ευθύνη του συντάκτη του σχολίου. Οι διαχειριστές της παρούσας ιστοσελίδας διατηρούν το δικαίωμα διαγραφής των σχολίων εκείνων που έχουν διαφημιστικούς σκοπούς, κρίνονται ως ρατσιστικά ή προσβάλλουν πρόσωπα.