Συμβαίνουν στην πόλη μας
του Χρήστου Ι. Βατούσιου
Ποτάμι μέσα μου Κανένας δεν τολμούσε να μιλήσει. Ως και τα ζώα μουγκάθηκαν από την φρίκη. Ενάμιση μήνα ο ποταμός έτρεχε αίμα κι έμπαινε στην θάλασσα ωμός να ξεπλύνει τα σωθικά του. Κάποιοι τραβούσαν τα μάτια τους μακριά. Άλλοι τα κολλούσαν, λες μαγνητισμένοι στ' αποτρόπαιο θέαμα. Μονάχα τα παιδιά χάρηκαν την αλλαγή, μιας κι ο θεός είχε ακούσει το τραγούδι τους: "Έλα Ήλιε μου θεέ μου, μες στο κέντρο του χειμώνα Έλα Ήλιε μου χρυσέ μου, στις καρδιές μας δώσε χρώμα." Τι να πεις...Κούνησε το κεφάλι μια μαυροφορεμένη, παιδιά είναι, δεν καταλαβαίνουν... Κουράγιο κυρά Δέσποινα, την ψύχωσε ο δάσκαλος, κουράγιο κι ευχή να μείνουν παιδιά. ΧΡΗΣΤΟΣ Ι. ΒΑΤΟΥΣΙΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ: Ουμβέρτος Αργυρός, Παιδικές αναμνήσεις.
Σταυρούλα
Κόκκινο το ποτάμι σου, κατακόκκινο και δυνατό πολύ σε πάει πράγματι μπροστά πολύ.