Συμβαίνουν στην πόλη μας
του Χρήστου Ι. Βατούσιου
Χυνόταν το γαλάκτωμα τ' ουρανού πάνω στα κυπαρίσσια, που μουρμούριζαν πλάι στη θάλασσα, καλώντας το νησί από τον βυθό του σκότους. Λενιώ! Έκραξε η κόρη, Λενιώ μην άκουσες κάτι; Η κυρά έσκυψε το κεφάλι και προχώρησε. Λενιώ, μίλα κυρά μου, έμαθες κάτι; Η κυρά έστρεψε τα μάτια της κι κόρες τους άστραψαν σαν τουφεκιές στο σκοτάδι. Τράβα να φέρεις νερό και μήνυσε του παπά να ετοιμάσει. - Χριστέ μου! Ήρθαν τα μαντάτα; Χάθηκαν; - Πάψε! Τίποτα δε χάθηκε. - Παναγιά μου συφορά! Τι γίνηκε κυρά μου; Το 'βραν το καΐκι; Πάψε σου είπα! Τράβα για νερό προτού ξυπνήσουν τα παιδιά. Ότι δίνει ζωή κάποτες το παίρνει. Μα τίποτα δε χάνεται, όλα κολυμπούν μέσα μας. Τ' ακούς; Τίποτα. Τράβα! ΠΙΝΑΚΑΣ: Κωνσταντίνος Βολανάκης (1837-1907), Καράβι 1.
Μπάμπης Δαμουλιάνος Ευαγγελάτος
Κολυμπούν!...Αλλά πώς;