Παιχνίδια ανευθυνότητας και παραλογισμού γύρω από την αυτοδιοίκηση

«Κοιτάξτε είμαι σχεδόν έτοιμος» είπε ο αυτοκράτορας. «Δεν μου πάει μια χαρά;» ρώτησε κοιτάζοντας για μια ακόμη φορά τον καθρέφτη καθώς προσποιούνταν ότι παρατηρούσε τα ρούχα του, παρότι ήταν γυμνός! Οι αυλικοί που είχαν την αρμοδιότητα σηκώνουν την μακριά μπέρτα του αυτοκράτορα, έπιασαν με τα χέρια το πάτωμα και προσποιήθηκαν ότι σήκωσαν και κουβαλούσαν την μπέρτα του. Δεν τολμούσαν ούτε καν να αφήσουν να εννοηθεί ότι δεν έβλεπαν τίποτε. Ο αυτοκράτορας προχωρά στο δρόμο νομίζοντας ότι φορά τα καινούρια ρούχα του. Όλοι οι άνθρωποι που βρισκόταν στον δρόμο, ή κοιτούσαν από τα παράθυρα έλεγαν: «Πόσο όμορφα ρούχα φοράει ο αυτοκράτορας. Κανείς δεν ήθελε να παραδεχτεί ότι δεν έβλεπε τίποτα, καθώς τότε θα σήμαινε ότι ήταν ανίκανος ή εντελώς χαζός! «Μα δεν φοράει απολύτως τίποτα!» είπε τελικά ένα μικρό παιδί. Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, «Τα καινούρια ρούχα του αυτοκράτορα» Η ιστορία με τις μάσκες στα σχολεία είναι γνωστή. Έγινε το ανέκδοτο των ημερών, γέμισαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με ευρηματικές φωτογραφίες και αναρτήσεις. Οι κάθε είδους εμπλεκόμενοι, απλώς μεταθέτουν τις ευθύνες ο ένας στον άλλον: «Δεν είμαστε στρατός οι δήμοι και στρατιωτάκια οι δήμαρχοι, να εκτελούμε εντολές της κεντρικής εξουσίας, με προχειρότητα πάρθηκαν αποφάσεις της τελευταίας στιγμής», λέει ο Λ. Κυρίζογλου, αντιπρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας (otavoice.gr). «Η ΚΕΔΕ έκανε όσα όφειλε για να ανοίξουν με ασφάλεια τα σχολεία σε όλη τη χώρα.», απαντά ο Δ. Παπαστεργίου, πρόεδρος Κ.Ε.Δ.Ε., (kedke.gr). «Το υπουργείο Υγείας διαβίβασε απλώς τις προδιαγραφές στην αρμόδια Αρχή» λέει Βασίλης Κοντοζαμάνης, υφυπουργός Υγείας. «Την ευθύνη των διαγωνιστικών διαδικασιών την είχε η ΚΕΔΕ και ο μηχανισμός του υπουργείου Εσωτερικών» προσθέτει ο Ν. Χαρδαλιάς, υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας. (airetos.gr). «Παραλάβαμε από την ΚΕΔΕ την πρώτη προμήθεια μασκών, ώστε με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς οι μαθητές μας να είναι προστατευμένοι και ασφαλείς», δηλώνει στις κάμερες ο Δήμαρχος Βριλησσίων Ξένος Μανιατογιάννης (edisorama.gr, 13/9/2020). Όλα αυτά, αν εξαιρέσουμε την ατμόσφαιρα της εποχής και τα χαμένα εκατομμύρια, θα ήταν κωμικά. Αλλά δεν είναι. Σε ολόκληρο αυτόν τον κύκλο, κατά τη διάρκεια μιας ολόκληρης διαδικασίας, στην οποία εμπλέκονται σχεδιαστές, τεχνοκράτες, κατασκευαστές, αντιγραφείς και αποστολείς προδιαγραφών, υπηρεσιακοί παράγοντες, πολιτικοί, αιρετοί κ.α. δεν βρέθηκε (ή δεν έγινε γνωστό ότι βρέθηκε), ένας άνθρωπος να πράξει το αυτονόητο. Να δει, τι περιείχαν τα κουτιά που ετοιμάστηκαν, φορτώθηκαν, συγκεντρώθηκαν και προωθήθηκαν στα σχολεία; Δεν βρέθηκε μια «επιτροπή» να ελέγξει εάν οι μάσκες που ζητήθηκαν και οι οποίες παραδόθηκαν με χαμόγελα μπροστά στις κάμερες και διαμοιράστηκαν στα σχολεία, ήταν πράγματι κατάλληλες για να χρησιμοποιηθούν από παιδιά για τα οποία προορίζονταν; Δεν βρέθηκε πουθενά ένας δήμαρχος, ένας αντιδήμαρχος, ένας δημοτικός υπάλληλος, ένας διευθυντής σχολείου, να ανοίξει to κουτάκι, πριν το παραδώσει στους μαθητές, να δοκιμάσει ο ίδιος μια μάσκα, προτού όλα αυτά καταλήξουν εκθέματα γελοιότητας στο Facebook και στις τηλεοράσεις, προτού τροφοδοτηθεί ένας νέος κύκλος πολεμικών ανακοινώσεων ανάμεσα σε μια «αριστερή» αντιπολίτευση που βρήκε ευκαιρία, και στην φιλελεύθερη κυβέρνηση της «αριστείας», που τα θαλασσώνει και στα πιο απλά. (Είναι και οι δυο τόσο αληθινές, όσο οι μάσκες για τις οποίες αντιπαρατίθενται...) Ο Πρόεδρος της ΚΕΔΕ υπήρξε πρωτοπόρος δήμαρχος. Επί εποχής του, τα Τρίκαλα έγιναν πόλη - πρότυπο για την αυτοδιοίκηση, η «έξυπνη» πόλη που προώθησε ψηφιακές και πρωτοποριακές εφαρμογές για την εξυπηρέτηση των δημοτών της. Αλλά φαίνεται, καμία έξυπνη εφαρμογή δεν μπορεί να προφυλάξει από την έλλειψη υπευθυνότητας και φιλότιμου. Να δικαιώσει το επιχείρημα της «εγγύτητας» της αυτοδιοίκησης σε βάρος του «απρόσωπου» της κεντρικής εξουσίας. Το μάθημα δεν πρέπει να πάει χαμένο: Στις αποσαθρωμένες κοινωνίες της εποχής μας, κανένας αυτοματισμός δεν μπορεί από μόνος του να ανταποκριθεί στα δύσκολα. Δεν γίνεται χωρίς ζωντανή κοινωνία. Χωρίς προσανατολισμό. Χωρίς συμμετοχή στην καθημερινότητα. Χωρίς δήμους αυτενεργούς, αυθεντικούς, όχι ντίλερς της κυβέρνησης. Ο μπάρμπα – Γιάννης, ο κοινοτάρχης της δεκαετίας του 60 στα Βριλήσσια, θα γέλαγε με τα καμώματά μας. Και με τις μάσκες μας... Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων ΔΡΑΣΗ για μια Άλλη Πόλη