του Χρήστου Ι. Βατούσιου

"... Τώρα που κατέφθασεν επιτέλους η Αλήθεια, τώρα που ανεφάνει, λέγω, αγαπητοί, συνάδελφοι βουλευτές, θαρρώ, μας διέφυγαν πράγματα. Τόσα και τόσα -Ω, θεέ μου, πόσα - θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει για να την υποδεχτούμε, πόσα για να την ευχαριστήσουμε, τόσα -φευ- για να την κρατήσουμε... Με λυπεί, αλλά ισχύει. Μας βρήκε απροετοίμαστους, γυμνούς οραμάτων και ιδεών, άξιων παραμονής της. Ακατάλληλους, δια να της απλώσουμε την χείραν, και να την σφίξουμε στην αγκάλη μας, ως χαμένη κόρη. Τι ζητούμε, τέλος πάντων, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Σας ερωτώ ευθέως και μεγαλοφώνος, τι γυρεύουμε; Να παραστήσομεν τα πετούμενα όντας ερπετά; (Να μην τολμήσω το χαμερπείς...) Να αρπάζομεν και να γευόμεθα οτι δε μας πρέπει, οτι δε μας αξίζει; Επιτέλους, ας είμεθα λογικοί. Αν μη τι άλλο, λογική κυρίες και κύριοι, Λογική!" ΠΊΝΑΚΑΣ: Raimundo de Madrazo y Garreta (1841-1920), Πηγαίνοντας στο χορό των μεταμφιεσμένων. ΧΡΉΣΤΟΣ Ι. ΒΑΤΟΎΣΙΟΣ