Δημοτικό Συμβούλιο
(και βλέπουμε και ακούμε και μιλάμε)
Ας υποθέσουμε ότι σε μια άγνωστη μακρινή μας πόλη υπάρχει ένας σύλλογος που θέλει να ιδρύσει ένα μουσείο. Και ότι διαθέτει τα πάντα για αυτό, και εκθέματα και την υποδομή κλπ. Μάλιστα, πριν χρόνια το μουσείο λειτουργούσε στεγασμένο σε αίθουσα σχολείου, που όμως κάποια στιγμή αξιοποιήθηκε για άλλο σκοπό. Από τότε το μουσείο έμεινε άστεγο. Για να δημιουργηθεί ένα μουσείο και να λάβει άδεια λειτουργίας πρέπει οπωσδήποτε να διαθέτει στέγη. Έτσι κατατίθεται αίτημα στη δημοτική αρχή για να του παραχωρηθεί. Η δημοτική αρχή στην αρχή αρνείται την αναγκαιότητά του. Διάφοροι επιχειρηματολογούν σθεναρά εναντίον του, κάποιοι παρατρεχάμενοι γελάνε μόνο που το ακούνε. Καθώς όμως ασκείται πίεση, η διοίκηση αναγκάζεται να ασχοληθεί και τελικά παραχωρεί έναν χώρο. Μόνο που ο χώρος αυτός είναι πλήρως ακατάλληλος για τη ζητούμενη χρήση: πρέπει να κατέβεις σκαλιά, δεν διαθέτει ράμπα κοκ. (Μεταξύ μας, ένα χώρος τρισάθλιος και με ενοίκιο που δεν δικαιολογείται από την κατάσταση του). Αυτός ο χώρος χρησιμοποιείται λοιπόν εδώ και 3 χρόνια όχι ως μουσείο, αλλά ως αποθήκη της περιουσίας του μουσείου. Και κάθε άλλη εναλλακτική ατονεί. Και ξαφνικά ως δια μαγείας, όλα αλλάζουν. Η δημοτική αρχή κάνει στροφή 180ο. Τώρα κρίνει ότι το μουσείο χρειάζεται! Κάνει τα αδύνατα δυνατά και βρίσκει χώρο. Ειδοποιείται ο σύλλογος, το θέμα φθάνει στο Δημοτικό Συμβούλιο. (Όπως φαντάζεστε, συγκεκριμένα στοιχεία δεν δόθηκαν. Ειπώθηκε μόνον ότι βρέθηκε χώρος στη δυτική συνοικία, και για το ενοίκιο ούτε κουβέντα). Έτσι εμείς, από τοπικές «πηγές» πληροφορούμαστε ότι πρόκειται για χώρο στον οποίο προηγουμένως στεγαζόταν ένα διαγνωστικό κέντρο που σταμάτησε τη λειτουργία του. Βρέθηκε λοιπόν ο χώρος. Είναι όμως κατάλληλος; Ναι, είναι ισόγειος, όπως απαιτεί η συγκεκριμένη χρήση. Αλλά δεν είναι ενιαίος, είναι χωρισμένος σε τρία μέρη, δεν διαθέτει τουαλέτες, έχει και ένα υψηλότατο ενοίκιο! Και επειδή εμείς που παρακολουθούμε με ενδιαφέρον όλες αυτές τις παλινωδίες, καταλήγουμε, (το ομολογούμε), λίγο καχύποπτοι και αναρωτιόμαστε: Γιατί ξαφνικά τόση βιασύνη για να κλείσει ένα θέμα που χρονίζει; Επειδή πλησιάζουν οι εκλογές; Ή μήπως επειδή αντί να βρεθεί χώρος για μουσείο, βρέθηκε ενοικιαστής για τον χώρο;
ΣΧΟΛΙΑ