Σχόλια
Ανακοίνωση του Cine – Δράση
6/12/2025

Υπάρχουν άνθρωποι, ομάδες, συλλογικότητες στον κόσμο ολόκληρο και σε αυτή την πόλη που κάνουν πράγματα τα οποία ομορφαίνουν τις ζωές όλων μας. Υπάρχουν άνθρωποι, που καταστρέφουν. Αυτή ακριβώς η α

Μαρινα Παπαχριστοδούλου
Ανακοίνωση του Cine – Δράση
5/12/2025

Θα χτυπάτε και θα καταστρέφετε. Θα αντέχουμε θα ξαναχτίζουμε. Όσο εσείς στα ρηχά θα μας σέρνετε, Τόσο εμείς πιο βαθιά θ αρμενίζουμε. (Ερχόμαστε απ’ τον ορίζοντα - Παύλος Παυλίδης)

admin
Το Πολυτεχνείο ΖΕΙ !
18/11/2025

''ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ '73'' Η ιδανική πολιτεία, η επιτομή της συλλογικότητας! ''Η πλατεία ήταν γεμάτη με το νόημα πούχει κάτι απ' τις φωτιές...!!! ''Να τιναχτεί σαν μαύρο πνεύμα η τρομερή μας η λαλιά!''

Τάκης Μάτσας '' ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ''
Κλείσιμο υποκαταστημάτων ΕΛΤΑ, ένας προδιαγεγραμμένος θάνατος
31/10/2025

Ερήμωσαν τα νησιά μας, ερήμωσαν τα βουνά μας, ερήμωσαν τους κάμπους μας και τώρα προσπαθούν να μας στριμώξουν στα όρια του Δήμου των Αθηνών! Στις πλατείες του φυσικά. Ετοιμαστείτε να γίνουμε σκηνήτες.

Μπάμπης Δαμουλιάνος Ευαγγελάτος
Η ΔΡΑΣΗ επαναφέρει το θέμα της οδού Κρήτης στο δημοτικό συμβούλιο
23/8/2025

Τόσο πολύ ενοχλήτε η εισηγήτρια που πρέπει να κάνει γύρω γύρω την Κρήτης για να πάει στο σπίτι της;Ας έρθει ενα μεσημέρι η αργά το βράδυ στην πλατεία να δει τι γίνεται στην παιδική χαρά (ώρες κοινής

BT

«O Ιούδας και ο Μαύρος Μεσσίας» από το Cine Δράση

Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2025, 8:15΄μμ, στο ΤΥΠΕΤ

Το Cine Δράση συνεχίζει τις προβολές του την Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2025, 8:15΄μμ στο ΤΥΠΕΤ με το φιλμ «Ιούδας και ο Μαύρος Μεσσίας» του Shaka King. Η ταινία κέρδισε 2 Όσκαρ και άλλα 43 βραβεία σε 85 συνολικά υποψηφιότητες και διηγείται μια ιστορία προδοσίας, υπεράσπισης του δικαίου, πίστης και φόβου. Επικεντρώνεται στην ανισότητα, τον ρατσισμό, τις ανύπαρκτες κοινωνικές υπηρεσίες, την αστυνομική βία, την επιλογή του κράτους να ασχολείται και να ξοδεύει περισσότερα για την καταστολή της αντίδρασης των αδικημένων παρά με την εξασφάλιση δικαιοσύνης ζητήματα που και σήμερα παραμένουν επίκαιρα και ενοχλητικά. Ο Shaka King στη δεύτερη ταινία του, με υπερβολική δόση σκηνοθετικής αυτοπεποίθησης δεν επαναπαύεται ασχολούμενος με ένα ιντριγκαδόρικο κομμάτι της σύγχρονης αμερικάνικης ιστορίας, αλλά το υπερβαίνει παραδίδοντας ένα κατασκευαστικά άψογο δράμα με άκρως συγκροτημένη κοινωνικοπολιτική σκέψη. Ο 21χρονος Φρεντ Χάμπτον, αρχηγός του παραρτήματος των Μαύρων Πάνθηρων στο Ιλινόι ήταν μια σπάνια ηγετική φιγούρα και αποτέλεσε έμπνευση για ενότητα ενάντια στην αστυνομική βαρβαρότητα, τον ρατσισμό και την κοινωνική αδικία. Γεννημένος ηγέτης και γεμάτος αισιοδοξία («Όπου υπάρχει λαός, υπάρχει δύναμη» έλεγε), μέσα σε λίγους μόνο μήνες από την ένταξή του στους «Πάνθηρες» του Σικάγο προχώρησε σε ένα υποδειγματικό οργανωτικό έργο, το οποίο άρχισαν να υιοθετούν και τα άλλα παραρτήματα της οργάνωσης. Λόγω αυτής του της δραστηριότητας χαρακτηρίστηκε ως ο «υπ’ αριθμόν ένα δημόσιος κίνδυνος» από την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών, το FBI και τον επικεφαλής του J. Edgar Hoover. Τον φοβόντουσαν τόσο, που τον Δεκέμβριο του 1969, το FBI με τη βοήθεια της τοπικής αστυνομίας μπήκε μεσάνυχτα στο σπίτι του και τον δολοφόνησε εν ψυχρώ πυροβολώντας τον τέσσερις φορές στο κεφάλι. Η ιστορία αναφέρει ότι οι εισβολείς έριξαν συνολικά 90 σφαίρες, την ώρα που από την πλευρά των «Πανθήρων» ρίχτηκε μόνο μία. Ο Shaka King με σενάριο βασισμένο σε μια ιστορία των Kenny & Keith Lucas και γραμμένο από τον ίδιο και τον Will Berson, επικεντρώνεται στις εξελίξεις που οδήγησαν σε αυτό το τελικό γεγονός και ειδικότερα στις σχέσεις μεταξύ του Χάμπτον, του FBI και του Γουίλιαμ Ο’Νιλ ενός ατόμου που είχε εισχωρήσει στους Μαύρους Πάνθηρες ως πληροφοριοδότης του FBI και είχε αναδειχθεί ως έμπιστος του Χάμπτον. Ο Ο’ Νιλ κατάφερε να κατακτήσει την εμπιστοσύνη της ομάδας, παρά το γεγονός ότι από την αρχή απώτερος στόχος του ήταν να την προδώσει. Συνεπώς η βιβλική αναφορά στον τίτλο είναι απόλυτα ταιριαστή. Ο σκηνοθέτης, διεισδύει σε όλους τους χαρακτήρες που εμπλέκονται στο ιστορικό αυτό γεγονός και ιδιαίτερα σε εκείνον του Ο’Νιλ που παλεύει με τον εαυτό του, από τη μια έχοντας τα προνόμια και την εύνοια των εντολέων του και από την άλλη έχοντας τύψεις επειδή προδίδει ανθρώπους που στην πορεία κατάλαβε ότι έχουν το δίκιο με το μέρος τους. Είναι αρκετά δύσκολη η προσπάθεια να εμβαθύνει στα κίνητρά του. Πώς νιώθει ως πληροφοριοδότης; Ποιο είναι το κίνητρο του; Μόνο τα χρήματα; Πάνω από μία φορά, κάνει κάτι που θολώνει τις προθέσεις του,,αλλά ποτέ δεν καταλαβαίνουμε πόσο επηρεασμένος μπορεί να είναι. Μάλιστα ο δεσμός του με τον Χάμπτον ήταν αρκετά βαθύς, γεγονός που καθιστά εντονότερο το συναισθηματικό βάρος των τριάκοντα αργυρίων του FBI. Η επιλογή του σκηνοθέτη να παραθέσει και να συγκρίνει τις πότε παράλληλες και πότε διασταυρούμενες πορείες των δύο αντρών, αντί να επιλέξει την κατεύθυνση μιας καθαρόαιμης βιογραφίας του πρώτου, είναι ουσιώδης, καθώς έτσι αναπτύσσεται έτσι μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα διαλεκτική επάνω στο διχασμό συστημικού και αντισυστημικού, ατομισμού και αλτρουισμού. Ταυτόχρονα, τονίζει την τραγικότητα που ενυπάρχει στις ξεχωριστές διαδρομές αμφότερων των προσώπων, οι οποίοι στην πραγματικότητα είναι θύματα ακριβώς του ίδιου συστήματος, ακόμη και αν ο ένας δουλεύει για την ανατροπή του, ενώ ο άλλος για τη διαιώνισή του. Το σενάριο κινείται προς μια συνειδητοποιημένη κατεύθυνση, στρέφοντας την οργή προς τους κρατούντες που αποτελούν τον θεσμικό πυλώνα του ρατσισμού, δίνει προτεραιότητα στην ενότητα της κοινής αφροαμερικανικής ταυτότητας και τονίζει εμφατικά πως ακόμη και φαινομενικά διαφορετικές μεταξύ τους κοινωνικές ομάδες μπορούν να συμμαχήσουν απέναντι στον κοινό εχθρό. Είναι σαφές πως ο King ασπάζεται τον ριζοσπαστισμό που συνδέεται με την ανάληψη ουσιαστικών πρωτοβουλιών κοινωνικού χαρακτήρα και αποκηρύσσει αυτό που βλέπει ως υποκρισία στην πολιτική. Η ατμόσφαιρα της εποχής χάρη στην έξοχη φωτογραφία του Sean Bobbitt, είναι αυθεντική και αναδεικνύει πειστικά το ιστορικό πλαίσιο. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι εκπληκτικές. Ο LaKeith Stanfield είναι απρόσμενα εξαιρετικός, κυρίως επειδή εκ πρώτης όψεως πρέπει να τα βγάλει πέρα με έναν ρόλο γεμάτο άχαρους συμβολισμούς. Χάρη στη σωστή σεναριακή καθοδήγηση και στο ταλέντο του, σκιαγραφεί ένα ιδιαίτερα σύνθετο πορτρέτο, στο οποίο οι απεχθείς και κατανοητές πλευρές, η ανθρωπιά και ο ψυχρός κυνισμός αναμιγνύονται. Αλλά στο επίκεντρο βρίσκεται η απολαυστική ερμηνεία του Daniel Kaluuya. Ασυγκράτητα ενθουσιώδης και χαρισματικός επικοινωνιακά στο κομμάτι του δημόσιου βίου, στωικά ευγενής σε αυτό του ιδιωτικού, προσεγγίζει πάντα με τη δέουσα προσοχή τον Χάμπτον του, μια εμβληματική προσωπικότητα του αμερικανικού δικαιωματισμού, χωρίς να την «κουκουλώσει». Ακριβώς χάρη σε όλα τα παραπάνω το «Judas and the Black Messiah» μετατρέπεται σε μια λαμπερή εξαίρεση στον κανόνα που θέλει το μοντέρνο πολιτικό σινεμά στις ΗΠΑ να μην αρθρώνει ολοκληρωμένη επιχειρηματολογία ή να αναλώνεται στο τι συμβαίνει στα λόμπι της Ουάσιγκτον, ξεχνώντας ότι οι σημαντικότερες διεργασίες συμβαίνουν εντός της κοινωνίας. ΗΠΑ. Δραματικό Θρίλερ, 2021. Διάρκεια: 126’. Σκηνοθεσία: Shaka King. Σενάριο: Shaka King-Will Berson βασισμένο σε ιστορία των Keith και Kenneth Lucas. Πρωταγωνιστούν: Daniel Kaluuya, LaKeith Stanfield, Jesse Plemons, Dominique Fishback, Ashton Sanders, Algee Smith, Graham Lutes, Martin Sheen, Lil Rel Howery. Μουσική: Craig Harris- Mark Isham. Φωτογραφία: Sean Bobbitt. Πληροφορίες: Το χειμερινό Cine-Δράση προβάλει ταινίες κάθε Πέμπτη στην αίθουσα του πάρκου «Μ. Θεοδωράκης» (ΤΥΠΕΤ), Υμηττού & Πλαταιών, Βριλήσσια, στις 8.15 το βράδυ. Κινηματογραφική Λέσχη Βριλησσίων Cine-Δράση

ΣΧΕΤΙΚΑ: Συμβαίνουν στην πόλη μας
ΣΧΟΛΙΑ
Πείτε μας τη γνώμη σας
Τα σχόλια δημοσιεύονται άμεσα και είναι αποκλειστική ευθύνη του συντάκτη του σχολίου. Οι διαχειριστές της παρούσας ιστοσελίδας διατηρούν το δικαίωμα διαγραφής των σχολίων εκείνων που έχουν διαφημιστικούς σκοπούς, κρίνονται ως ρατσιστικά ή προσβάλλουν πρόσωπα.
Τοιχο-διωκτικά

Σήκω ψυχή μου, δώσε ρεύμα, βάλε στα ρούχα σου φωτιά, βάλε στα όργανα φωτιά. Να τιναχτεί σαν μαύρο πνεύμα η τρομερή μας η λαλιά.

Διονύσης Σαββόπουλος
Newsletter