Δεκτή η πρόταση της «Δράσης» περί συγκρότησης «Τοπικής Επιτροπής Αγώνα για την Αυτοδιοίκηση». Θα υλοποιηθεί και στην πράξη;

Η «συζήτηση επί των εξελίξεων στην τοπική αυτοδιοίκηση μετά την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου», ήταν το κύριο θέμα που απασχόλησε το δημοτικό συμβούλιο της 24ης Ιουλίου στο δήμο Βριλησσίων. Το δημοτικό συμβούλιο. Παρουσία εργαζομένων, (σε «διαθεσιμότητα» αρκετοί από αυτούς), ο δήμαρχος, οι δημοτικές παρατάξεις και η πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων του Δήμου, ανέπτυξαν τις απόψεις τους σχετικά με τις πρόσφατες κυβερνητικές αποφάσεις, (που -κατά γενική ομολογία- οδηγούν στην κατάργηση της αυτοδιοίκησης) και οι οποίες, σε ότι αφορά τον δήμο Βριλησσίων, έχουν ήδη κοστίσει την απώλεια 15 θέσεων εργασίας σχολικών φυλάκων και 5 εργαζομένων στη δημοτική αστυνομία. Θεωρούμε ότι μικρή σημασία έχει η αναλυτική παράθεση των θέσεων των τοπικών δημοτικών παρατάξεων! Διότι αφενός αυτές, σε γενικές γραμμές, δεν ξεφεύγουν από την αναμενόμενη και ευρύτερα γνωστή κατατεθειμένη επιχειρηματολογία ενός εκάστου πολιτικού χώρου ή των αποφάσεων της ΚΕΔΕ, ενώ αφετέρου, το σημαντικότερο, καταλήγουν να αφορούν αντιπαραθέσεις περιορισμένες στα όρια των δημοτικών συμβουλίων και των λίγων ασχολούμενων με τα δημοτικά μας πράγματα, αφήνοντας εκτός σχεδιασμού, απληροφόρητη και αμέτοχη την τοπική κοινωνία, η οποία ανυπεράσπιστη συνεχίζει τον αγώνα της επιβίωσης απέναντι σε μια πρωτόγνωρα αμείλικτη κοινωνική πραγματικότητα. (Θα άξιζε ίσως μόνον κάποιας αναφοράς, η καινοφανής θέση του δημάρχου Βριλησσίων, ότι περίπου για όλα, ευθύνονται οι μανδαρίνοι των υπουργείων που στοχοποιούν άκριτα την αυτοδιοίκηση και όχι συνολικά η κυβέρνηση ή η τρόικα!) Η εικόνα που σχηματοποιείται σήμερα στο χώρο της αυτοδιοίκησης περιλαμβάνει τα εξής: Από τη μία μεριά η κυβέρνηση, πολωτικά αποφασισμένη, επιθυμεί «κατακαλόκαιρα» να τελειώνει με ότι απέμεινε από το θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, έχοντας με το μέρος της τα Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης και επιδεικνύοντας «αποφασιστικότητα δημίου». Από την άλλη μεριά, βρίσκονται οι δημοτικοί άρχοντες, εν πολλοίς ανέτοιμοι ή και απρόθυμοι να συνδεθούν με την κοινωνία (με άλλο τρόπο πέρα από τις πελατειακές σχέσεις πού είχαν αναπτύξει) και στη μέση οι πολίτες, ανενημέρωτοι ή μονομερώς πληροφορημένοι. Μικρή αξία συνεπώς θεωρούμε ότι έχει και η υιοθέτηση ακόμη ενός ψηφίσματος εκ μέρους του συνόλου των δημοτικών παρατάξεων, για να εκφραστεί δημόσια η διαφωνία του δημοτικού συμβουλίου των Βριλησσίων κατά της πολιτικής των απολύσεων των εργαζομένων. Πού κοινοποιούνται άραγε τα ψηφίσματα και σε ποιο πολιτικό ή πρακτικό πλαίσιο προστίθενται; Πόσο αποτελεσματική είναι μιας τέτοιας μορφής αντίσταση; Η πρόταση της «Δράσης» Αποφεύγοντας τις ανέξοδες αντιμνημονιακές ρητορείες, (αμφίβολης πειστικότητας άλλωστε, ιδίως από την πλευρά πολλών όψιμων αντιμνημονιακών), η «Δράση» πρότεινε τη συγκρότηση «Τοπικής Επιτροπής Αγώνα για την Αυτοδιοίκηση», αποτελούμενης από εκπροσώπους δημοτικών όλων των παρατάξεων, του Συλλόγου Εργαζομένων του Δήμου, καθώς και ενεργών φορέων της πόλης (πχ σύλλογοι γονέων, τοπικοί σύλλογοι) αλλά και ωφελουμένων δημοτών των υπηρεσιών του δήμου (πχ. συμμετέχοντες σε δραστηριότητες, προνοιακές δομές κλπ). Σκοπός, να δημιουργηθεί η ελάχιστη κρίσιμη κοινωνική μάζα που θα μπορεί να διαλέγεται, να εκπροσωπεί την πόλη, να διαχέει την πληροφόρηση και να «νευρώνει» τις αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου (ενημέρωση και ευαισθητοποίηση), υπερβαίνοντας την μονομέρεια και την αναποτελεσματικότητα που συνεπάγεται η αποκλειστική διαχείριση κάθε θέματος από τη δημοτική αρχή. Η πρόταση αυτή της «Δράσης» έγινε ρητά δεκτή από τη δημοτική αρχή και σιωπηρά αποδεκτή από το σύνολο των παρατάξεων. Αλλά μένει να δοθεί σ’ αυτήν περιεχόμενο, ουσία και προοπτική. Χρειαζόμαστε άλλη μια «Επιτροπή»; Αξίζει εδώ να θυμίσουμε ότι οι μεγάλες επιτυχίες στο ιστορικό των Βριλησσίων (Επιτροπή για την υπογειοποίηση της Αττικής οδού και Επιτροπή για την Ναυτική Βάση), προήλθαν από ανάλογες επιτροπές αγώνα με τη συμμετοχή δημοτών. Σήμερα, πολύ περισσότερο, καμία στόχευση δεν μπορεί να υλοποιηθεί αν η απόπειρα κατάργησης της αυτοδιοίκησης δεν αποτελέσει υπόθεση των πολιτών. Η αυτοδιοίκηση θα καταργηθεί, όχι υπό το βάρος των κυβερνητικών αποφάσεων, αλλά αν δεν επιχειρήσει ένα διαφορετικό πρότυπο διοίκησης, αντίβαρο στους κεντρικούς μηχανισμούς εξουσίας, μαζί με τους δημότες, γι’ αυτό χρειάζεται το οξυγόνο τους. Αυτό είναι και το κύριο έλλειμμα των κατεστημένων δημοτικών παρατάξεων. Συστατικά αυτές, αδυνατούν να λειτουργήσουν «ανοιχτά», διότι αποσκοπούν να διαχειρίζονται εν λευκώ τις δημοτικές υποθέσεις. Όμως πλέον, κανένας στόχος δεν μπορεί να ανθίσει σε μια κονιορτοποιημένη και φοβισμένη κοινωνία, γι’ αυτό και οι πολιτικές διαφοροποιήσεις έχουν δευτερεύον νόημα, αν πρώτα δεν έχει επιτευχθεί κάποιου βαθμού κοινωνική συγκρότηση. Αλλιώς, πού απευθύνονται οι διαφορετικές πολιτικές; Η ασύνδετη τοπική κοινωνία των Βριλησσίων πρέπει να γίνει πραγματική κοινότητα. Αν και είναι αυτονόητο ότι και τότε θα τίθενται διαφορετικές και αντιτιθέμενες επιλογές,τουλάχιστον θα έχει διαμορφωθεί ένα κοινό πεδίο αναφοράς, μια πρώτη απάντηση απέναντι στο ανθρωποφαγικό καπιταλιστικό πρότυπο και τις μνημονιακές πολιτικές. Απέναντι στην θέαση της ζωής ως "μονόδρομου", πρέπει να αναζητήσουμε άμεσα εναλλακτικούς τρόπους κοινωνικοποίησης και συμμετοχής των πολιτών στα πράγματα. Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων «Δράση για μια Άλλη πόλη»