Γιάννης Τσούτσιας

Κυριολεκτικά, εγκαίνια χθες, του ανανεωμένου κήπου της Δράσης, που με τη φροντίδα του Γιάννη (Τσίχλα), Θωμά, Λεωνίδα, Ρήγα και Λάμπη, μετατράπηκε σ' ένα χώρο ικανό να φιλοξενεί -το καλοκαίρι- εκδηλώσεις των 70-80 ατόμων. Μέχρι και mini μικροφωνική αποκτήσαμε! Σχετικά λίγος κόσμος για τις δυνατότητές μας μεν, (25 δημότες), μεγάλο ενδιαφέρον δε, πολλές ερωτήσεις και 3 ώρες συζήτησης. Εξαιρετικοί οι εισηγητές: Θανάσης Παπαθανασίου και Βασίλης Ξυδιάς. Και εις άλλα! Να είσαι καλά κι εσύ γενναιόδωρε Δημοσθένη!

Θανάσης Ν. Παπαθανασίου

Η συνάντηση ήταν μεγάλη χαρά. Τον χώρο εμψύχωναν άνθρωποι που ένοιωσα προνόμιο τη γνωριμία τους. Έγνοια για τα κριτήρια, δίψα για πράξη με νόημα, ανοιχτότητα... Να πω, καλή αντάμωση;

Δημοσθένης Μπούκης του Γιάννη

Ήταν μια εξαιρετική βραδιά. Οι εισηγητές βαθυστόχαστοι, αλλά όχι απόμακροι, ανέπτυξαν τις απόψεις τους και απάντησαν στις ερωτήσεις των ακροατών. Ο φιλόξενος και φροντισμένος χώρος (εσωτερικό και κήπος) της «Δράσης» πρόσφερε μια ενδιαφέρουσα βραδιά προβληματισμού και αναζήτησης. Σας ευχαριστούμε.

Αθηνά Κρικέλα

Από άρθρο του Α. Αναγνωστάκη....."Η αναγνώριση λοιπόν της αμοιβαίας εγκυρότητας και αυτονομίας τόσο της επιστήμης όσο και θρησκείας, η κάθε μία στο χώρο της, σύμφωνα με τις απόψεις τόσο των σύγχρονων εκκλησιαστικών ταγών όσο και πιστών επιστημόνων, πρέπει να γίνει αποδεκτή ως προϋπόθεση και ως βάση για μια θετική συνύπαρξη και σχέση μεταξύ των δύο αυτών χώρων του ανθρώπινου πολιτισμού, ως βάση για ένα δύσκολο αλλά αναγκαίο διάλογο. Αλλά τι σημαίνει και πως κατανοείται η εγκυρότητα και η αυτονομία τόσο της επιστήμης όσο και της θρησκείας μεταξύ τους όταν την ίδια στιγμή, οι ίδιοι που την διακηρύσσουν μετατοπίζονται στην ιδιοποίηση επιστημονικών κατακτήσεων από τη σύγχρονη φυσική, τη βιολογία, τα μαθηματικά και την κοσμολογία για να αποδείξουν την ύπαρξη του Θεού; Και είναι αυτός ο επιδιωκόμενος ιστορικός συμβιβασμός που καθορίζει τη στάση της εκκλησίας ή η αρχή ότι «πλέον αποστολή μας, είναι να υπενθυμίζουμε στους πιστούς ότι δεν υπάρχει τίποτα να φοβούνται την επιστήμη»; Και τι συνεπάγεται στην αντιμετώπιση της επιστήμης από την εκκλησία η ρήση πως «πλέον δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα από την επιστήμη»; Μπορεί τελικά να υπάρξει μια τέτοια εγκυρότητα, συνύπαρξη και αυτονομία;" Α.Α.

Χαράλαμπος Λαζάνης

Οι ιερείς, ειδικά από τις τοπικές ενορίες του δήμου, θα είναι οπωσδήποτε ευπρόσδεκτοι στην εκδήλωση κι αν το θελήσουν θα έχουν την ευκαιρία να παρέμβουν στη συζήτηση που θα ακολουθήσει εκθέτοντας την άποψη και τις εντυπώσεις τους. Πάντως οι ομιλητές δεν θα προσέλθουν ως «επιστήμονες-θεολόγοι» αλλά ως πιστοί (επιστήμονες και θεολόγοι) και βέβαια ως κοινωνικά και πολιτικά ενεργοί συμπολίτες μας. Θα μας μιλήσουν με όρους «πολιτικής θεολογίας» η οποία (αντιγράφω από το οπισθόφυλλο του νέου βιβλίου του ενός εκ των δύο ομιλητών): «δεν είναι κομματικός λόγος διατυπωμένος με θεολογικό γλωσσάρι, δεν είναι καν κάποιο ιδιαίτερο «είδος» θεολογίας. Είναι καθαυτήν η θεολογία ως ανάσα της χριστιανικής πίστης, που, με ακέραιο το μεταφυσικό φορτίο της, συναντιέται και αναμετριέται με το άδικο του αιώνος τούτου.»

Αθηνά Χαραλαμπίδου

Τη συζήτηση θα τη παρακολουθήσω αν και νομίζω πως θα είχε μεγαλύτερο ενδιαφέρον αν υπήρχε και ένας ιερέας τρίτος ομιλητής, προερχόμενος μάλιστα από τη τοπική κοινωνία. Οι θεολόγοι μπορούν να προσεγγίσουν το θέμα μόνο μέσα από την επιστήμη τους ενώ ένας παπάς.... θα μπορούσε να μας φωτίσει επί του πρακτέου...