Το συντονιστικό της ΔΡΑΣΗΣ για την 25η Μαρτίου

Γιορτάζουμε εφέτος τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821, την πιο σπουδαία από τις συλλογικές απελευθερωτικές δράσεις της νεότερης ιστορίας μας, κομβικό σταθμό στη μακρά διαδρομή και περιπέτεια του Ελληνικού Έθνους και αφετηρία νέων αγώνων για γεωγραφική, πολιτική και οικονομική σταθεροποίηση, για δημοκρατία, ελευθερία και εθνική ανεξαρτησία. Γιορτάζουμε, αλλά όχι όπως θα θέλαμε, όπως αξίζει. Γιατί η χώρα απειλείται πάλι από τους «παλιούς» εχθρούς, με το ισοζύγιο των δυνατοτήτων της απέναντί τους, μετά από 10 χρόνια μνημονιακών πολιτικών, να μοιάζει αγεφύρωτο. Γιατί το γεωστρατηγικό παιχνίδι έχει μπει σε περίοδο δομικών μεταβολών και νέων διευθετήσεων και απάγκιο για τους «μικρούς» δεν θα υπάρξει. Οι πιο ολιγοβαρείς θα καταλήξουν δώρο για ανταλλάγματα. Γιατί οι προμαχώνες του Αιγαίου, η Κύπρος και το Καστελόριζο, έχουν ήδη εγκαταλειφθεί από το εγχώριο υποταγμένο πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο. Γι’ αυτό, αυτή η επέτειος, προσφέρεται για βαθιά περίσκεψη και υπενθυμίσεις: Πως η ελευθερία κατακτιέται από ένα λαό ενωμένο και αποφασισμένο. Πως το ζητούμενο της εθνικής επιβίωσης πρέπει να τεθεί στο επίκεντρο κάθε σχεδίου κοινωνικής αλλαγής για να ξεκλειδωθούν δυνατότητες και απελευθερωτικές προοπτικές. Απέναντι λοιπόν στις κοσμοπολίτικες παράτες και την κυρίαρχη ιδεολογία, που μας καλεί να ξεχάσουμε τα μεγάλα αφηγήματα, τους μεγάλους σχεδιασμούς, τα όνειρα και τελικά την ίδια την πολιτική, καθίσταται ζωτικής σημασίας να κρατήσουμε ζωντανή την αλήθεια και τη μνήμη της ελληνικής εξέγερσης: Πως το έθνος μας, (με όλες τις οφειλόμενες ευχαριστίες προς τους υψηλούς προσκεκλημένους μας), δεν απελευθερώθηκε από τις «μεγάλες δυνάμεις» αλλά επειδή υπήρξαν 500 χιλιάδες νεκροί επί 1,5 εκατομμυρίου Ελλήνων. Απελευθερώθηκε, επειδή ένας στους τρείς Έλληνες θυσιάστηκε για να σωθούν οι άλλοι δύο, κυρίως για να υπάρξει η Ελλάδα. Επειδή το δίλλημα Ελευθερία ή Θάνατος αντιμετωπίστηκε απόλυτα, κυριολεκτικά, κατάματα. Γι’ αυτό, μη γελιόμαστε. Η δικαίωση της ιστορικής παρουσίας του ελληνικού λαού θα απαιτήσει και πάλι θυσίες και νέους προσωπικούς και συλλογικούς αγώνες. Σε κάθε πεδίο. Που πρέπει να δοθούν. Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων ΔΡΑΣΗ για μια Άλλη Πόλη